به نقل از «ایسنا»

تولید شبه ویروس آنفلوآنزای طیور برای اولین بار در انستیتو پاستور ایران

تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۵۰۶۷۳

عضو هیات علمی بخش آنفلوآنزا و ویروس‌های تنفسی شایع انستیتوپاستور ایران از تولید شبه ویروس آنفلوآنزای طیور به منظور ارزیابی توان خنثی کنندگی آنتی‌بادی‌های تولید شده با واکسن‌های آنفلوآنزای فوق حاد طیور برای اولین بار در ایران خبر داد.

دکتر فاطمه فتوحی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به مطالعه‌ " تولید شبه ویروس آنفلوآنزا به منظور ارزیابی توان خنثی کنندگی آنتی بادی‌های تولید شده با واکسن‌های آنفلوآنزای فوق حاد طیور" که برای اولین بار در ایران با همکاری بخش ویروس‌شناسی مولکولی انستیتو پاستور ایران انجام شده است، گفت: شبه ویروس فوق حاد طیور برای اولین بار در ایران با موفقیت تولید شده است و از آن برای اندازه گیری تیتر آنتی بادی خنثی کننده در سرم جوجه‌های واکسینه شده با واکسن تجاری با موفقیت استفاده شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: از این روش ایمن می‌توان جهت آزمایش اندازه‌گیری آنتی بادی‌های خنثی کننده ویروس برای بررسی کارایی واکسن‌های وارداتی آنفلوآنزای فوق حاد طیور و نیز واکسن‌های تولید داخل بهره برد.

این ویروس شناس ادامه داد: ویروس آنفلوآنزا از بیماری‌های شایع دستگاه تنفسی بوده که بیشتر در فصول سرد سال باعث بروز اپیدمی می‌شود و در برخی موارد بیماری به صورت همه گیری بروز می‌کند. مهمترین پاندمی آنفلوآنزا در سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۱۹ میلادی رخ داد که مرگ حدود ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر در دنیا را به همراه داشت و آخرین پاندمی مشاهده شده نیز در سال ۲۰۰۹ بود که بر خلاف اپیدمی‌های قبلی، گسترش و شیوع آن بسیار سریع اتفاق افتاد.

او با تاکید بر اینکه عامل اصلی مولد پاندمی‌های آنفلوآنزا ویروس نوع A است، تصریح کرد: ویروس آنفلوآنزای نوع A طیف وسیعی از میزبان‌ها از جمله انسان، پرندگان و انواع گونه‌های پستانداران شامل خوک، اسب، سگ و ... را آلوده می‌کند، اما مخزن همه ویروس‌های آنفلوآنزا طیور هستند. به واسطه برخورداری از ژنوم چند قطعه‌ای، امکان بازآرایی ژن‌ها و تولید ویروسی انسانی با پروتئین سطحی که هیچ سابقه ایمنی از آن در انسان‌ها نیست، وجود دارد. معمولا خوک با داشتن رسپتورهای متعدد، به عنوان میزبان حد واسط ویروس‌های بازارایی شده در نظر گرفته می‌شود.

وی با اشاره به اینکه آنفلوآنزا از مهم‌ترین بیماری‌های ویروسی طیور است، اظهار کرد: در طیور اهلی عموما ایجاد سندرم‌هایی با طیف گسترده‌ای از عفونت‌های فاقد علامت تا بیماری تنفسی و افت تولید تخم مرغ می‌کند و در نهایت بیماری شدید و حاد سیستمیک با مرگ و میر نزدیک به ۱۰۰ درصد به همراه خسارات اقتصادی بسیار به همراه دارد. بیماری آنفلونزای فوق حاد طیور جزء بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و پرندگان است و می‌تواند به عنوان بیماری مشترک، سلامتی و بهداشت یک جامعه را تهدید کند.

عضو هیات علمی بخش آنفلوآنزا و ویروس‌های تنفسی شایع انستیتوپاستور ایران، توضیح داد: آلودگی انسان با آنفلوآنزای فوق حاد طیور (H۵N۱) اولین بار در سال ۱۹۹۷ میلادی در هنگ کنگ مشاهده شد. از زمان ظهور دوباره آن در ژانویه سال ۲۰۰۳ تا سوم مارس سال ۲۰۲۳، تعداد ۸۷۳ مورد عفونت H۵N۱ تایید شده در انسان گزارش شده که میزان مرگ و میر آن بیش از ۵۰ درصد بوده است.

وی افزود: هر زمان که ویروس آنفلوآنزای مرغی در طیور در گردش باشد، خطر ابتلا به عفونت پراکنده و خوشه‌ای کوچک از موارد انسانی به دلیل قرار گرفتن در معرض طیور آلوده یا محیط‌های آلوده وجود دارد. خوشبختانه هنوز انتقال این ویروس از انسان به انسان گزارش نشده است.

فتوحی ادامه داد: طی عفونت طبیعی آنفلوآنزا و یا پس از واکسیناسیون در بدن میزبان، آنتی بادی‌ها بر علیه پروتئین سطحی ویروس که هماگلوتینین نامیده می‌شود، تولید می‌شوند. برای تشخیص و اندازه‌گیری آنتی بادی در سرم از تست ممانعت از هماگلوتیناسیون و یا اِلایزا استفاده می‌شود که هیچکدام نشان دهنده وجود آنتی بادی‌های خنثی کننده ویروس نیستند.

او تاکید کرد: طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی روش استاندارد برای این کار تست خنثی‌سازی ویروس (VNT) است. در این روش برای اندازه‌گیری تیتر آنتی بادی خنثی کننده ویروس، رقت‌های متوالی از سرم مورد مطالعه تهیه شده و با حجم مساوی از ویروس با تیتر مشخص مخلوط شده و یک ساعت در ۳۷ درجه گرماگذاری شده سپس تعداد مشخص سلول هدف اضافه شده و به مدت ۴۸ تا ۷۲ ساعت در انکوباتور قرار می‌گیرد. وجود آثار آسیب سلولی یا عدم وجود آن روزانه با میکروسکوپ بررسی می‌شود تا معلوم شود آیا سرم مورد مطالعه واجد آنتی بادی خنثی کننده ویروس است یا خیر.

وی با بیان اینکه تحقیق و توسعه پیرامون واکسن ویروس‌های نوپدید و بازپدید همیشه ضروری است، تصریح کرد: ما به طور مداوم با تهدیدات قوی آنها برای زندگی خود روبرو هستیم. بررسی اثربخشی واکسن‌های تولید شده در حیوانات واکسینه شده و جامعه انسانی یکی از مهم‌ترین ضرورت‌های چنین مطالعاتی است و برای این کار انجام تست خنثی سازی ویروس ضروری است که مستلزم استفاده از ویروس زنده است.

وی افزود: با این حال، کار با ویروس‌های بسیار بیماری‌زا باید در سطح بالایی از ایمنی زیستی (سطح ۳ یا بالاتر) صورت بگیرد هم برای محافظت از پرسنل آزمایشگاه و هم محافظت از محیط اطراف و جامعه. این امکانات همیشه در دسترس نیست و بعلاوه از نظر کار آزمایشگاهی سخت بوده و وقت‌گیر می‌باشد. به همین دلیل تحقیقات پیرامون ویروس آنفلوانزای فوق حاد طیور و یا سایر سویه‌های پاندمیک بخاطر نیازمندی به تجهیزات ایمنی خاص تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

او ادامه داد: برای رفع این مشکل و راه‌اندازی روش خنثی سازی ایمن، می‌توان از ساخت یک شبه ویروس بهره برد که هماگلوتینین ویروس آنفلوآنزای فوق حاد طیور را روی سطح خودش بیان کند و بتوان از آن برای روش‌های خنثی سازی استفاده کرد. سیستم شبه ویروسی به طور گسترده در مطالعات ویروس‌های بسیار بیماری‌زا، از جمله ویروس آنفلوانزای فوق حاد پرندگان و SARS-CoV-۲ ، استفاده شده است و دسترسی به روش خنثی‌سازی در برابر این ویروس‌ها را افزایش می‌دهد.

وی در خاتمه تاکید کرد: در خصوص سیستم شبه ویروسِ ویروس آنفلوانزا فقط هماگلوتینین کافی است و هیچ احتمالی برای نوترکیبی وجود ندارد. این ویروس‌ها واجد یک چرخه تکثیری هستند و ویروس جدید تولید نمی‌کنند؛ بنابراین نشت ویروس از آزمایشگاه نیز محتمل نیست.

بنابر اعلام روابط عمومی و امور بین‌الملل انستیتو پاستور ایران؛ اولین بار گزارشی از تولید سودوویرس (شبه ویروس) آنفلوآنزا با استفاده از ویروس وزیکولر استوماتیس (VSV) در سال ۱۹۷۲ منتشر شد. در سال‌های اخیر مقالاتی در خصوص سودو ویروس‌های حاوی H۵ و H۷ با استفاده از وکتورهای رتروویروسی منتشر شده است. تولید شبه ویروس فوق حاد طیور برای اولین بار در ایران در انستیتو پاستور ایران با موفقیت انجام شده است.

از سودوویروس تهیه شده برای اندازه‌گیری تیتر آنتی بادی خنثی کننده در سرم جوجه‌های واکسینه شده با واکسن تجاری با موفقیت استفاده شد. از این روش ایمن می‌توان جهت آزمایش اندازه‌گیری آنتی بادی‌های خنثی کننده ویروس برای بررسی کارایی واکسن‌های وارداتی آنفلوانزای فوق حاد طیور و نیز واکسن‌های تولید داخل بهره برد.

آزمایشات خنثی سازی ویروس بر اساس شبه‌ویروس‌هایی که H۵  را بر روی سطح خود بیان می‌کنند، به‌عنوان جایگزین‌های مطمئن و ایمن برای تشخیص آنتی‌بادی‌های خنثی‌کننده آنفلوآنزای پرندگان شناخته شده‌اند. همه این فرآیندها برای سنجش خنثی سازی مبتنی بر سودوویروس را می‌توان در آزمایشگاه‌های معمول BSL-۲ انجام داد و اکثر آزمایشگاه‌های مجهز به امکانات کشت سلولی پستانداران این نیاز ایمنی زیستی را برآورده می‌کنند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: انستیتو پاستور آنفلوآنزا ویروس آنفلوانزای فوق حاد پرندگان واکسن آنفلوانزا شهرداري تهران تهران پليس آتش سوزی وزش باد شدید رگبار و رعد و برق شنبه امید و افتخار تركيه شهرداري تهران پليس تهران وزش باد شدید آنتی بادی های خنثی کننده آنفلوآنزای فوق حاد طیور برای اولین بار در ایران طیور برای اولین بار انستیتو پاستور ایران آنتی بادی خنثی کننده ویروس آنفلوآنزای خنثی کننده ویروس ویروس آنفلوآنزا تولید شبه ویروس شده با واکسن آنتی بادی ها اندازه گیری خنثی سازی تولید شده ویروس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۵۰۶۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییات استفاده از اولین واکسن سرطان

 به گزارش  تابناک به نقل از گاردین، اولین واکسن سفارشی مبتنی بر فناوری «ام‌آر‌ان‌ای» برای بیماران مبتلا به ملانوما، کشنده‌ترین سرطان پوست، در بریتانیا آزمایش شد.
 

 دکتر هدر شاو، محقق ملی هماهنگ‌کننده این کارآزمایی، گفت که این تزریق‌ها پتانسیل درمان افراد مبتلا به ملانوم را دارند و در سرطان‌های دیگر از جمله ریه، مثانه و کلیه آزمایش می‌شوند.

این واکسن یک نئوآنتی ژن درمانی فردی است. این برای تحریک سیستم ایمنی طراحی شده است تا بتواند با نوع خاصی از سرطان و تومور بیمار مقابله کند.

شاو گفت: «این یک درمان کاملاً فردی است و از برخی جهات بسیار هوشمندانه‌تر از یک واکسن است». واکسن «سفارشی» به این معنا است که آن را برای بیماری که آن را می‌زند طراحی می‌کنند و ممکن است برای بیمار بعدی مؤثر نباشد. ساختار واکسن با ژنتیک مخصوص تومور آن بیمار هماهنگ است و به سیستم ایمنی او آموزش می‌دهد تا پادتن‌هایی را برای حمله به آنتی‌ژن‌ها یا پادگن‌های سلول‌های سرطانی بسازد. برای طراحی این درمان سفارشی، نمونه تومور بیمار برداشته می‌شود و دی‌ان‌ای آن را توالی‌یابی می‌کنند که هوش مصنوعی نیز در این فرآیند نقش دارد.

داده‌های فاز ۲ نشان داد که احتمال مرگ یا بازگشت سرطان بعد از سه سال در افراد مبتلا به ملانوم‌های پرخطر که همراه با ایمونوتراپی کیترودا تزریق شده بودند در مقایسه با افرادی که فقط کیترودا دریافت کردند، تقریباً نصف (۴۹%) بود.

نحوه استفاده این واکسن برای بیماران به این صورت است که ۱ میلی گرم از واکسن MRNA را هر سه هفته برای حداکثر ۹ دوز و ۲۰۰ میلی گرم کیترودا هر سه هفته (حداکثر ۱۸ دوز) برای حدود یک سال دریافت می‌کنند.

تاریخچه تولید واکسن «ام‌آر‌ان‌ای»
تولید «ام‌آر‌ان‌ای» و تزریق آن در بدن بیش از سی سال قدمت دارد. ساخت واکسن معمولا ده تا پانزده سال طول می‌کشد، اما با همه‌گیری کرونا، فرآیند تولید واکسن شتاب گرفت و به لطف پژوهش‌هایی که پیشتر بر روی سرطان انجام شده بود، یک سال بیشتر طول نکشید. همین، پژوهشگران را تشویق کرد تا امیدوارانه به تولید این واکسن‌ها برای درمان و پیشگیری از دیگر بیماری‌ها از جمله سرطان ادامه دهند.

دو نوع واکسن پیشگیری از سرطان وجود دارد که توسط سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا تأیید شده‌اند؛ واکسن «اچ‌پی‌وی» که از فرد در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت می‌کند. اگر این ویروس برای مدت طولانی در بدن بماند، می‌تواند باعث ایجاد برخی از انواع سرطان شود.

واکسن دیگر «هپاتیت بی» است که از فرد در برابر این ویروس که می‌تواند باعث سرطان کبد شود محافظت می‌کند.

واکسن‌هایی که سرطان را درمان می‌کنند از روشی درمانی به نام ایمونوتراپی بهره می‌برند که کارشان تقویت و آموزش سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان است. پزشکان به افرادی که سرطان دارند واکسن درمانی می‌دهند تا هر سلول سرطانی را که پس از پایان درمان در بدن باقی مانده است از بین ببرند و یا از رشد یا گسترش تومور جلوگیری کنند.